طبق تازهترین تحقیق که در آن دادههای ۱۲۰ سال را بررسی کردهاند تغییرات اقلیمی در حال افزایش توفندها، طوفانهای حارهای و سیلها است. این تحقیق تازه نشان میدهد که بین فعالیتهای انسان و افزایش چشمگیر رخدادهای شدید آبوهوایی پیوند وجود دارد.
افزایش دما نه تنها به موج گرما دامن میزند و احتمال رخ دادن آتشسوزیهای افسار گسیخته را افزایش میدهد، بلکه در الگوهای آبوهوایی هم تغییر پدید میآورد و به شدت طوفانها دامن میزند.
محققان سه توفند ۲۰ سال گذشتهی کارولینای شمالی به نامهای «فلوید»، «ماتیو» و «فلورنس» را در بخشی از این تحقیق بررسی کردند و پی بردند که احتمال رخ دادن اتفاقی آنها در چنین دوره زمانی کوتاهی فقط دو درصد است.
«هانس پارل» استاد دانشگاه و سرنویسنده این بررسی که در مجلهی «گزارشهای علمی» انتشار یافت میگوید: «کارولینای شمالی یکی از مناطق جهان است که در آن چرخنده های استوایی بیش از همه رخ میدهد و اطلاعات به دقت ثبتشده آنها را در اختیار داریم که نشان میدهد رویدادهای بارش در ۲۰ سال گذشته غیرمنتظره بوده است».
محققان در این تحقیق، اطلاعات ثبتشده باران و زمینلغزههای ناشی از چرخنده حارهای مربوط به طوفانهای کرانههای کارولینای شمالی از سال ۱۸۹۸ به بعد را تجزیه و تحلیل کردند و پی بردند که ششهفتم بزرگترین چرخندهها، طوفانهای حارهای و سیلها در ۲۰ سال گذشته رخ دادهاند. طبق این بررسی چنین رشدی احتمالاً به علت «افزایش ظرفیت رطوبتداری چرخندهای حارهای به علت گرمایش اقلیمی است».
در «کارولینای شمالی» از اواخر دههی ۱۹۹۰ علاوه بر آن که طوفانهای بیشتری رخ داده است میزان بارش باران نیز بیسابقه بوده است. در دراز مدت نیز بارش باران بر اثر طوفانهای حارهای طی ۱۲۰ سال گذشته افزایش داشته است.
این وضعیت به طور فزایندهای مشکلساز است زیرا هماکنون بیش از ۱۰.۳ میلیون نفر در این ایالت زندگی میکنند و تغییرات اقلیمی اثرات ویرانگری بر زندگی مردم داشته است.
«پارل» استاد «مؤسسهی علوم دریایی» دانشگاه کارولینای شمالی میگوید: «کنار آمدن با میزان فزایندهی سیلهای فاجعهبار بهایی است که داریم میپردازیم. حوزههای آبریز ساحلی باید باران بیشتری جذب کنند. اگر نگاهی به گذشته بیاندازیم میبینیم که در سال ۱۹۹۹ نیمی از دشت ساحلی کارولینای شمالی را چرخند فلوید زیر آب برد. بعد در سال ۲۰۱۶ چرخند ماتیو را داشتیم. به تازگی هم چرخند فلورنس را در سال ۲۰۱۸ داشتیم. این رویدادها مقدار زیادی آسیب اقتصادی و زیستمحیطی دارد به بار میآورد و انسانها را دچار رنج و گرفتاری میکنند».
روانآبهای بیشتری بر اثر افزایش بارش باران وارد آبهای ساحلی و مصب رودها (قسمت نهایی رود) میشود که نتیجهی آن کاهش مواد مغذی و آلی به علت فرسایش خاک است که به شکفتن جلبکها لطمه میزند.
استاد «پارل» میگوید: «به خاطر آلایندهی ناشی از احتراق سوختهای فسیلی که به گرمایش زمین منجر شده است تا اندازهای مسئولیت داریم. اقیانوسها مخزنهای بزرگی هستند که دارند گرما را جذب میکنند و دستخوش تبخیر بیشتری هستند. تبخیرهم که بیشتر شود باران بیشتری میبارد».
طبق یافتههای این تحقیق اواخر پارسال، هزینهی رخدادهای شدید آبوهوایی در ۱۲ ماه گذشته بالغ بر میلیاردها پوند شد.
در گزارش سازمان خیریهی «امداد مسیحی» ۱۰ بلای طبیعی را معرفی کردهاند که در سال ۲۰۱۸ بیشترین هزینه را به بار آوردند. هزینه هر کدام از این بلایا حداقل ۱ میلیارد دلار (۷۹۰ میلیون پوند) بود.
هزینهای که برای این رویدادها تعیین کردهاند به احتمال زیاد برآوردهای دستپایین است زیرا در اغلب موارد خسارتهای بیمهای را در نظر گرفتهاند و هزینههای درازمدت برای بهرهوری را در نظر نگرفتهاند.
© The Independent